عمده ورق استیل 420 برای دستیابی به حداکثر سختی و استحکام، عملیات حرارتی سخت شدن ضروری است.
عمده ورق استیل 420
ورق فولادی 420 تا دمای 1038 درجه سانتیگراد به مدت 60 دقیقه به ازای هر 25 میلی متر ضخامت حرارت داده شد و سپس هوا تا دمای اتاق خنک شد. ساختار آلیاژ بلافاصله پس از کوئنچ مارتنزیتی است و باید آن را کوئنچ کرد تا مقداری از انعطاف و شکل پذیری خود را به دست آورد.
ورق فولادی 420
به همین دلیل ورق فولادی 420 در دمای بین 204 تا 649 درجه سانتیگراد به مدت 2 ساعت تحت فرآیند تمپر یا آنیلینگ قرار می گیرد. لازم به ذکر است که در دمای تلطیف بالای 482 درجه سانتیگراد، تغییر مقاومت و سختی صفحه فولادی 420 بسیار ناچیز بوده است.
خاصیت مغناطیسی
اگر ورق فولادی 420 هم بازپخت شده و هم سخت شدن، خاصیت مغناطیسی دارد و تحت تاثیر میدان های مغناطیسی قرار می گیرد. به همین دلیل می توان آن را یک گیره صفحه فولادی نیز در نظر گرفت. بنابراین استفاده از آن در مکان هایی که میدان مغناطیسی وجود دارد توصیه نمی شود.
خاصیت فیزیکی
ورق فولادی 420 دارای خاصیت فیزیکی به نام چگالی یا چگالی ظاهری است که برابر با 7.7 گرم بر سانتی متر مکعب یا 7700 کیلوگرم بر متر مکعب است. با استفاده مناسب از این ویژگی و داشتن ضخامت و ابعاد ورق استیل 420 می توانیم وزن تئوری و تقریبی آن را به راحتی و به سرعت بدست آوریم. به عنوان مثال وزن ورق فولادی 420 به ضخامت 15 میلی متر و ابعاد 1 در 2 متر (با در نظر گرفتن جرم حجمی 7700 کیلوگرم بر متر مکعب) تقریباً 231 کیلوگرم است.
مقاومت در برابر خوردگی صفحه فولادی 420
در تعریف آلیاژهای ضد زنگ آمده است: فولادهایی که حداقل 11.5 درصد کروم در ترکیب شیمیایی خود دارند، ضد زنگ محسوب می شوند. بر اساس این تعریف و با مشاهده جدول ترکیبات شیمیایی، متوجه می‌شویم که ورق فولادی 420 با حداقل کربن 12 درصد این نیاز را برآورده می‌کند، بنابراین آلیاژی ضد زنگ است و به دلیل قابلیت تشکیل لایه اکسیدی و محافظت از سطح
در برابر اکسیداسیون
در برابر اکسیداسیون بیشتر، مقاومت خوبی در برابر خوردگی جوی، خوردگی آب آشامیدنی و مواد شیمیایی معتدل دارد. قرار گرفتن ورق فولادی 420 در معرض کلریدها معمولاً اگر بلافاصله پس از قرار گرفتن در چنین محیط هایی کاملاً تمیز شود رضایت بخش خواهد بود. ورق فولادی 420 مقاومت خوبی در برابر خوردگی توسط اسیدهای آلی و معدنی رقیق دارد.
مقاومت در برابر خوردگی صفحه فولادی 420
اندازه گیری های پلاریزاسیون آندی پتانسیودینامیک را می توان برای تعیین مقاومت نسبی ورق فولادی 420 در برابر حمله موضعی کلر (خوردگی حفره ای و شکاف) مورد استفاده قرار داد. در این روش پتانسیل شکست به عنوان معیاری برای افزایش سرعت جریان آندی در اثر شروع حمله موضعی اندازه گیری و تعریف می شود. هرچه پتانسیل شکست مثبت یا نجیب تر باشد، مقاومت آلیاژ در برابر خوردگی بیشتر است.
ویژگی های ساخت ورق فولادی 420
آماده سازی سطح: برای دستیابی به حداکثر مقاومت در برابر خوردگی در محیط های شیمیایی، سطح ورق فولادی 420 باید عاری از هرگونه رنگ حرارتی یا زنگ زدگی ناشی از عملیات آهنگری یا آنیلینگ باشد. کل سطح باید به طور یکنواخت صیقلی و براق شود تا هر گونه اثر اکسیداسیون و کربن زدایی سطح از بین برود. سپس قطعات باید در محلول گرم اسید نیتریک با غلظت 10 تا 20 درصد غوطه ور شده و با اسید شسته شوند. پس از ترشی کردن، قطعات باید کاملاً با آب شسته شوند تا تمام آثار اسید نیتریک از سطح کاملاً پاک شود.
ریزساختار
ریزساختار: ماتریس ورق فولادی 420 در حالت آنیل شده از فریت و کاربید تشکیل شده است. هنگامی که این آلیاژ در دماهای بالا در محدوده 982 تا 1066 درجه سانتیگراد عملیات حرارتی می شود، آستنیت تشکیل می شود و پس از خنک شدن
دمای اتاق
تا دمای اتاق (کوئنچ هوا یا روغن)، فاز ماتریس مارتنزیتی می شود. سختی مارتنزیت با افزایش محتوای کربن افزایش می یابد (البته تا زمانی که از کربن اشباع شود). کربن نیز با کروم ترکیب می شود و کاربید کروم را تشکیل می دهد. کاربید کروم، پراکنده در ریزساختار، مقاومت را افزایش می دهد
عمده ورق استیل 420-عمده ورق استیل 420-عمده ورق استیل 420-عمده ورق استیل 420-عمده ورق استیل 420-عمده ورق استیل 420-عمده ورق استیل 420-عمده ورق استیل 420-عمده ورق استیل 420
