ورق هاردوکس چیست؟ که یک ورق فولادی مقاوم در برابر سایش است باعث کاهش وزن و افزایش طول عمر سازه فولادی نسبت به ورق های فولادی معمولی می شود. تا دهه های 18 و 19، موادی که ماشین ها از آنها ساخته می شدند،
نمی توانستند پایداری لازم را تضمین کنند. در نتیجه، ماشینها دائماً نیاز به تعمیر داشتند. همین امر باعث شروع تولید فولادهای جدید از سال 1970 شد که هاردوکس نامیده می شد. گروه سوئدی SSAB این فولادها را در هفت نوع تولید کرد. فولادهای هاردوکس دارای مقاومت در برابر سایش، جوش پذیری، شکل پذیری و ماشین کاری خوب هستند. یکی از معایب هاردوکس مقاومت کم آن در برابر خوردگی است
ورق هاردوکس چیست؟
فولادهای سازه ای
که ممکن است استفاده از آنها را در محیط های تهاجمی محدود کند. ورق های هاردوکس کم آلیاژ به دلیل ترکیب مناسب عناصر آلیاژی اضافه شده (مقدار کم عناصر مضر فسفر و گوگرد) با محتوای کمتر در مقایسه با فولادهای سازه ای دارای ویژگی های مقاومتی خوبی هستند. ورق های هاردوکس بسته به نوع و ضخامت ورق، میزان کربن و عناصر آلیاژی (نیکل، منگنز، کروم، مولیبدن، بور) متفاوت است.
در این فولادها کاربید تشکیل نمی دهد،
نیکل در مقادیر 0.25% تا 2.5% در این فولادها کاربید تشکیل نمی دهد، اما دمای آستنیته شدن را کاهش می دهد و دمای انتقال مواد به شکست ترد را کاهش می دهد. منگنز به مقدار 1 تا 1.6 درصد به دلیل محلول سخت شونده سختی این فولاد را افزایش می دهد. علاوه بر این، به عنوان تثبیت کننده آستنیت، میزان کربن موجود در پرلیت را کاهش می دهد و اندازه دانه فریت را در طی فرآیند نورد گرم کاهش می دهد.
فزایش شکنندگی فولاد پس از بازپخت می شود
عناصر تشکیل دهنده کاربید، مانند مولیبدن، کروم، تنگستن، وانادیوم، تیتانیوم، شروع نفوذ انتقال را به تاخیر می اندازد که سختی فولاد را افزایش می دهد. محتوای مولیبدن از 0.25 تا 0.6٪ (به جز فولاد هاردکس 600) تأثیر مثبتی بر سختی ثانویه دارد و شکنندگی آنیلینگ را کاهش می دهد. مولیبدن به مقدار حدود 0.2 درصد در حضور نیکل و کروم بسیار مهم است، زیرا باعث افزایش شکنندگی فولاد پس از بازپخت می شود. این اثر برای سایر عناصر به ویژه فسفر در مقادیر کم نیز مشاهده شد. اگر به مطالعه فولادهای آلیاژی علاقه دارید، مطالعه فولاد آلیاژی چیست؟
انواع فولاد آلیاژی
انواع فولاد آلیاژی را در یک نگاه ارائه می دهیم. ورق های هاردوکس به چند گروه تقسیم می شوند. جدول زیر ترکیبات شیمیایی و خواص این ورق ها را نشان می دهد. در این قسمت شما را با انواع ورق هاردوکس آشنا می کنیم. این ورق ها در سال 2005 به بازار معرفی شدند و به عنوان مصالح ساختمانی برای ابزارهای سایش مورد استفاده قرار گرفته اند.
850 مگاپاسکال است
این ورق ها در ضخامت های مختلف و دارای سختی اسمی HBWW350 هستند. علاوه بر این، تمپر باعث کاهش سختی و افزایش شکلپذیری فولادهای HiTuf میشود که پس از قرار گرفتن در دمای بالای 500 درجه سانتیگراد منجر به از بین رفتن خواص آنها میشود. ترکیب شیمیایی این فولاد در جدول آورده شده است. یک قدرت تسلیم معمولی که تضمین نشده است، 850 مگاپاسکال است. سختی بین 310 تا 370 برینل است. از این ورق ها برای افزایش زمان کار و بهره وری ابزارهایی مانند لودر و بولدوزر استفاده می شود. محدوده سختی مورد نیاز از 340 تا 430 برینل است و شکل پذیری بالا با کوئنچ و تمپر به دست می آید.
سنگ شکن
این ورق ها به طور گسترده در صنعت به عنوان اجزای حفاری، مخازن، کامیون کمپرسی و سنگ شکن استفاده می شود. افزایش سختی به 475-425 برینل طول عمر هاردوکس 400 را حدود 50 درصد افزایش می دهد. مشاهده شده است که طول عمر قطعات Hardox 450 در تماس با مواد ساینده مانند بازالت 3-45٪ و با گرانیت 75-85٪ افزایش می یابد. سختی این گروه از فولادها به ضخامت ورق بستگی دارد، بنابراین برای 4-32 میلی متر حدود 470-530 برینل و برای 32-103 میلی متر حدود 450-540 برینل است. خواص مکانیکی مطلوب امکان استفاده از این فولاد را در سنگ شکن ها فراهم کرده است. به علاوه این فولاد قابلیت جوش پذیری خوبی دارد
فولادهای سازه ای
فولادهای سازه ای استحکام دارند که از استحکام اتصالات سایر فولادها بیشتر است. هاردوکس 550 در ساخت چاقو، چکش، آسیاب، سنگ شکن و قیف استفاده می شود. محدوده سختی 525-575 برینل. علیرغم برخی محدودیت ها در جوشکاری، می توان آن را با تمام روش های رایج جوشکاری با استفاده از مواد پیش گرم و انتخاب مواد مناسب برای صفحه الکترود فولاد آستنیتی، سیم های جامد و هسته ها جوش داد.