میلگرد سمانته
فولادهای کربوره برای اجزایی به کار می رود که بیشتر تحت سایش و خمش قرار می گیرد.
بدین جهت باید سطحی سخت و مقاوم به سایش و مغزی نرم و چقرمه با استحکام بالا داشته باشد.
فولادهای کربوره به دو نوع فولاد کربوره غیر آلیازی با مقدرا کربن منگنز از 0.2 درصد و فولاد کربوره آلیاژی،
آلیاژ سازی با منگنز، کرم مولیبدن یا نیکل تقسیم بندی می شود.
فولادهای کربوره آلیاژی استحکام کششی بالایی دارد.
بیشترین کاربرد فولادهای کربوره در صنعت خودرو، جنگ افزار سازی، معدن و غیره استفاده می شود.
میلگرد سمانته یا به طور دقیق میلگرد سمانتاسیون و یا Case Hardening Steels یا Cementation Steels علاوه بر کربن،
عناصر آلياژي ديگر نظير:
منگنز، سيليسيم،کرُم، موليبدن و نيکل دارند و تحت عمليات حرارتي کربن دهي توليد مي شوند.
در میلگرد سمانته ۷۱۳۱ به دليل درصد پايين کربن بعد از عمليات سخت کاری، به میزان سختی بالایی دست نمی یابیم.
اگر سطح میلگرد ۱٫۷۱۳۱ با عمليات کربن دهی، پرکربن شود سختي سطح میلگرد بالا مي رود.
میلگردهای سمانته با استانداردهای مختلف نامگذاری شده اند:
فولاد ۱٫۷۱۳۱
فولاد ۱٫۵۹۱۹
میلگرد سمانته ۱٫۷۱۳۱ برای ساخت چرخ های دنده دار کوچک، میل مرغک ها، اجزا فرمان، محور پین ها و سنبه ها استفاده می شود.
فولاد ۷۱۳۱ دارای ۰٫۱۷ درصد کربن، ۰٫۳ سیلیسیم Si، و ۱٫۲ منگنز Mn و حدود یک درصد کروم Cr می باشد.
