فولاد ساختمانی یکی از اجزای کلیدی صنعت ساختمان است که به دلیل ویژگی های منحصر به فرد خود از جمله مقاومت و شکل پذیری بالا برای ساخت سازه ها، پل ها و ساختمان های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.
فولاد سازه ای چیست؟
فولاد سازه ای به نوعی از فولاد اطلاق می شود که به طور خاص برای استفاده در صنعت ساختمان طراحی و ساخته می شود. این نوع فولاد به دلیل ویژگی های خاص از جمله استحکام بالا، مقاومت در برابر بارهای سنگین و چکش خواری به عنوان یکی از مصالح اصلی در ساخت ساختمان ها، پل ها و سایر سازه ها مورد استفاده قرار می گیرد. قیمت فولاد ساختمانی نیز تحت تاثیر عواملی مانند نوسانات بازار جهانی و وضعیت عرضه و تقاضا قرار دارد.
چرا فولاد سازه ای؟
ویژگی های کلیدی فولاد سازه ای آن را به یکی از مهم ترین محصولات فولادی در صنعت تبدیل کرده است. برخی از مهم ترین ویژگی های آن عبارتند از:
مقاومت بالا
مقاومت بالا: فولاد ساختمانی دارای مقاومت کششی و فشاری بالایی است که به سازه های ساخته شده با آن توانایی تحمل بارهای سنگین را می دهد.
شکل پذیری خوب
شکل پذیری خوب: فولاد به راحتی خم، برش و جوش داده می شود. این ویژگی انعطاف پذیری بالایی را برای طراحی و اجرای سازه های مختلف فراهم می کند.
جوش پذیری ذاتی: فولاد ذاتاً قابل جوش است و به قطعات مختلف فولاد اجازه می دهد تا محکم و بادوام به یکدیگر متصل شوند.
دوام و پایداری
دوام و پایداری: فولاد ساختمانی در برابر خوردگی و زنگ زدگی مقاوم بوده و عمر مفید بالایی دارد. سازه های ساخته شده از این نوع فولاد می توانند سال ها بدون تعمیر اساسی دوام بیاورند.
قابلیت بازیافت: فولاد ساختاری کاملاً قابل بازیافت است و آن را به گزینه ای سازگار با محیط زیست تبدیل می کند.
چرا فولاد سازه ای؟
انواع فولاد ساختمانی
فولادهای ساختمانی را می توان بر اساس ترکیب شیمیایی، خواص مکانیکی و کاربرد به دسته های مختلفی تقسیم کرد. از رایج ترین انواع این فولاد می توان به موارد زیر اشاره کرد:
فولادهای کم کربن:
اغلب در موادی که به انعطاف پذیری بیشتری نیاز دارند، مانند گل میخ ها و قوطی های فولادی استفاده می شود.
فولادهای کربن متوسط: این نوع فولاد نسبت به فولاد کم کربن دارای کربن بیشتری است و در نتیجه استحکام و سختی بیشتری دارد. کاربرد اصلی این نوع فولاد در قطعاتی است که نیاز به مقاومت بالایی دارند مانند تیرها و ستون ها.
فولادهای پرکربن
فولادهای پرکربن: این فولادها بیشترین میزان کربن را دارند و به عنوان سخت ترین و محکم ترین نوع فولاد ساختمانی شناخته می شوند. با وجود استحکام بالا، شکنندگی این نوع فولاد استفاده از آن را برای موادی که نیاز به انعطاف دارند محدود می کند.
مقاطع یا پروفیل های طولی:
میلگرد: این نوع فولاد با مقطع دایره ای در قطرهای مختلف تولید می شود و کاربردهای زیادی در بتن مسلح دارد.
تیرها: تیرها یکی از مهمترین مقاطع طولی فولاد هستند که به اشکال مختلف I و H تولید می شوند و در قاب بندی ساختمان ها، پل ها و سایر سازه ها استفاده می شوند.
نبشی
نبشی: گوشه ها از دو ضلع عمود بر یکدیگر با مقاطع مساوی یا نابرابر تشکیل می شوند و در ساخت خرپاها، قاب ها و اتصالات کاربرد دارند.
پایه ها: پایه ها دارای مقطع U شکل هستند و در مواردی مانند ساخت خرپا، تیر و ستون مورد استفاده قرار می گیرند.
پروفیل قوطی
پروفیل قوطی: کنسروها یا پروفیل ها پروفیل های طولی توخالی از مقطع مربع یا مستطیل هستند و کاربردهای مختلفی در ساخت و ساز ساختمان و ماشین آلات دارند.
لوله: لوله ها پروفیل های دایره ای توخالی هستند که دارای اندازه های مختلف و کارکردهای متنوعی هستند.
بخش های تخت:
ورق
ورق: ورق های فولادی st37 با ضخامت های مختلف در ابعاد مختلف تولید می شود و در ساخت صفحات ستون و اجزای مختلف ساختمانی کاربرد دارد.
نوار: نوار فولادی عموماً در اتصالات ساختمانی و مکان هایی که سازه نیاز به تقویت دارد استفاده می شود.
