خرید فولاد تندبر 1.3207 نوعی فولاد ابزار است که همانطور که از نامش پیداست، در درجه اول برای ابزارهای برش و ماشینکاری استفاده می‌شود.
خرید فولاد تندبر 1.3207
در ادامه، توجه شما را به بررسی دقیق‌تر این دسته از فولادهای ابزار جلب می‌کنیم.
فولاد تندبر چیست؟
فولاد تندبر که به فولاد سخت‌شونده در هوا نیز معروف است، یکی از پرآلیاژترین فولادهای ابزار است. این فولاد عمدتاً در کاربردهای برش و همچنین در ماشینکاری سایر فلزات و فولادها، که در آنها دمای کار بالا است و سایش شدید رخ می‌دهد، استفاده می‌شود.
استحکام و سختی کافی
با توجه به شرایط کاری و کاربرد این دسته از فولادها، فولادهای ابزار تندبر در صورت نداشتن استحکام و سختی کافی، به سرعت کند می‌شوند. بنابراین، در این دسته از فولادها، ترکیبی از خواص مطلوب فولادهای گرم کار و سرد کار مورد نیاز است. این فولادها باید مانند فولاد سردکار، مقاومت سایشی بسیار بالایی داشته باشند و مانند فولاد گرمکار، حاوی ساختاری با فازهای سخت کاربیدی باشند.
عناصر آلیاژی
بسیاری از خواص مطلوب این فولادها به دلیل عناصر آلیاژی و ترکیب شیمیایی این دسته از فولادهای ابزار است. این فولادها اغلب حاوی مقادیر زیادی تنگستن یا مولیبدن، همراه با کروم، وانادیوم و گاهی کبالت هستند. میزان کربن آن بین ۰.۷ تا ۱ درصد است و گاهی اوقات می‌تواند به ۱.۵ درصد نیز برسد.
ظرفیت بالا
علاوه بر این، به دلیل سختی قرمز بالای آنها، این فولادها ظرفیت بالایی برای حفظ سختی حتی در دماهای بالا دارند: به عنوان مثال، این فولادها می‌توانند سختی بیش از 52 HRC در دمای 540 درجه سانتیگراد و سختی 48 HRC در دمای تقریباً 1100 درجه سانتیگراد داشته باشند. بنابراین، همانطور که گفته شد، از آنجایی که در حین ماشینکاری و پرداخت فلزات و سایر فولادها، گرمای زیادی تولید می‌شود، استفاده از فولادهای HSS در ابزارهای برش و ماشینکاری رایج است. شایان ذکر است که این فولادها مقاومت بسیار بالایی در برابر ضربه نیز دارند.
انواع فولاد تندبر
فولادهای تندبر در استاندارد AISI به بیش از ۴۰ زیرشاخه تقسیم می‌شوند که اکثر آنها بر اساس ترکیب شیمیایی در دو دسته اصلی سری M و سری T قرار می‌گیرند. در فولادهای گروه M، عنصر آلیاژی اصلی مولیبدن و در فولادهای گروه T، عنصر آلیاژی اصلی تنگستن است.
بسته به درصد هر یک از عناصر آلیاژی تنگستن و مولیبدن در ترکیب شیمیایی فولادهای HSS، خواص و عملکرد این فولادها متفاوت خواهد بود. برای مثال، سری M عموماً مقاومت سایشی بالاتری نسبت به سری T دارد و همچنین اعوجاج عملیات حرارتی کمتری دارد. در نتیجه، ترکیب شیمیایی این فولادها ممکن است درصدهای مختلفی از عناصر آلیاژی را شامل شود.
عناصر آلیاژی در فولادهای تندبر
فولادهای خشک سری T حاوی 12 تا 20 درصد تنگستن به همراه کروم، وانادیوم و کبالت در ترکیب شیمیایی خود هستند که تنگستن عنصر آلیاژی اصلی در سری T است. فولاد خشک‌شده در هوا سری M نیز حاوی ۳.۵ تا ۱۰ درصد مولیبدن در ترکیب خود است. این گروه همچنین شامل عناصر کروم، وانادیوم، تنگستن و کبالت است. همانطور که گفته شد، هر دو گرید فولاد حاوی حدود ۴ درصد کروم و مقادیر مختلفی از وانادیوم و کربن هستند.
عناصر
لازم به ذکر است که گروه T1 حاوی کبالت یا مولیبدن نیست؛ اما گروه‌های T4 تا T15 حاوی مقادیر متفاوتی از کبالت در ترکیب شیمیایی خود هستند. گریدهای مولیبدن M1 تا M10، به جز M6، حاوی کبالت در ترکیب خود نیستند؛ اما آنها در ترکیب شیمیایی خود حاوی تنگستن هستند.
فولاد H13 یا ۱.۲۳۴۴ یکی دیگر از فولادهای ابزار آلیاژی است که توسط گروه صنعتی مبتکران با برندهای مختلف و در ابعاد متنوع و با بالاترین کیفیت ارائه می‌شود.
کربن:
مهمترین عنصری که باید در این فولادها به شدت کنترل شود، کربن است. زیرا تغییرات کوچک آن بر خواص مکانیکی فولاد تأثیر خواهد گذاشت. با افزایش کربن، قابلیت کارپذیری و تشکیل کاربیدهای سخت افزایش می‌یابد. کربن به مقاومت سایشی فولادهای تندبر کمک زیادی خواهد کرد.
سیلیکون:
سیلیکون باعث افزایش سختی‌پذیری این فولادها می‌شود.
منگنز:
عموماً مقدار منگنز در ترکیب شیمیایی فولادهای تندبر خیلی زیاد نیست و این عنصر برای جلوگیری از ترک خوردگی گرم و تشکیل سولفید آهن به ترکیب فولاد اضافه می‌شود.
خرید فولاد تندبر 1.3207-خرید فولاد تندبر 1.3207-خرید فولاد تندبر 1.3207-خرید فولاد تندبر 1.3207-خرید فولاد تندبر 1.3207-خرید فولاد تندبر 1.3207-خرید فولاد تندبر 1.3207-
